با حفظ قرآن کار‌هایم نظم خاصی پیدا کرد 
موسی داوودی، دود انگشترسازی خورده است 
یاد ۶ شهید در کوچه شهید عطایی
شاید بهتر باشد کوچه شهید عطایی را کوچه شش شهید بنامیم؛ کوچه‌ای در دل دومین فرعی کوچه جوادیه که امروز بیشتر ساکنان قدیمی‌اش را از دست داده است، اما هنوز سکونت در آن قوت دارد. طبق گفته برادران تشکری که از قدیمی‌های کوچه هستند، کوچه پس از شهادت مرتضی عطایی به‌نام او شد.
شاید بهتر باشد کوچه شهید عطایی را کوچه شش شهید بنامیم؛ کوچه‌ای در دل دومین فرعی کوچه جوادیه که امروز بیشتر ساکنان قدیمی‌اش را از دست داده است، اما هنوز سکونت در آن قوت دارد. طبق گفته‌های مریم جلالی ساکن کوچه، اولین نام کوچه «فکار»، سپس «قادر» و مدتی هم «مسجد توکلی» بوده است.
طبق گفته برادران تشکری که از قدیمی‌های کوچه هستند، کوچه پس از شهادت مرتضی عطایی به‌نام او شد. البته مرتضی تنها شهید کوچه نیست، بلکه شهیدان جاودانی، رئوف، اسلامی‌فر، تاجری و راد از دلاوران این محل بودند.
این کوچه قنادی معروفی به‌نام رئوف داشت. پدر شهید محسن رئوف آن را اداره می‌کرد. این قنادی مدتی است به کارگاهی تبدیل شده است که به‌صورت رایگان برای آشپزی در اختیار هیئت‌ها قرار می‌گیرد.
قدیمی‌ها مرحوم حاج‌خانم ماندگاری را به‌عنوان نیکوکار کوچه به‌یاد می‌آورند. با وقف او مسجد توکلی شکل می‌گیرد. دختران او نیز خوی مادر را داشتند و کار خیرشان، به فرزندی قبول‌کردن بچه‌های بی‌سرپرست و بزرگ‌کردنشان بود.
برادران تشکری قدیمی‌ترین ساکن کوچه‌اند. آنها از بقال محل، حاج‌حسین مشکین‌باف، یاد می‌کنند که نخستین خودرودار این کوچه بود. او برای همراهی با جوانان آنها را رایگان سوار پیکانش می‌کرد و برای تفریح به جا‌های مختلف شهر می‌برد.
* این گزارش پنج‌شنبه ۱۲ اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۳ در شماره ۵۴۵ شهرآرامحله منطقه ثامن چاپ شده است.
لینک کوتاه
ارسال نظر
آوا و نمــــــای شهر
